ns 4700

De serie NS 4700 was een serie goederenstoomlocomotieven van de Nederlandse Spoorwegen van 1944 tot 1958.

Al in de Tweede Wereldoorlog bestelde de Nederlandse regering in Londen 50 stoomlocomotieven bij de Zweedse fabriek Nydqvist & Holm AB (NOHAB) te Trollhättan om de door oorlogshandelingen sterk uitgedunde vloot locomotieven snel op peil te kunnen brengen. Om tijd te sparen koos men voor bestaande modellen van typisch Zweedse locomotieven. Het betrof hier 15 stuks sneltreinlocomotieven met de asindeling 2'C en 35 stuks goederenlocomotieven met de asindeling D. De sneltreinlocomotieven werden ingedeeld in de serie NS 4000 en de goederenlocomotieven in de serie NS 4700.

De 4700 werden geleverd in de jaren 1944 tot en met 1946 en naar bestaande locs van de Zweedse particuliere spoorwegmaatschappij Grängesberg-Oxelösund en waren voor Nederlandse begrippen zeer modern. Ze waren afgeleid van het Zweedse type M3b. Enkele tenders en ketels bleken te zijn geleverd door Motala Verkstad AB en Svenska Järnvägsverkstäderna AB. De eerst geleverde locomotief kreeg per abuis een verkeerd nummer. Bij de bestelling van de locomotieven werd als naam 'Zweedse Goederenlocomotief' opgegeven. De fabrikant zag dit voor een typebenaming aan noemde de eerste loc daarom ook 'ZG1'. Net als bij de serie 4000 hadden ze een 3-cilinder drijfwerk en liepen alle assen in S.K.F. kogellagers. Ze waren bij aflevering voorzien van een grote koeienvanger en een grote schijnwerper die direct werden verwijderd. Het machinistenhuis was geheel afgesloten met een vouwbalg aan de tender. In afwijking tot in Nederland ontworpen locomotieven waren de controletoestellen zoals de manometer en de snelheidsmeter overzichtelijk opgesteld voor de regulateursleutel. Ook bij deze serie werden bij enkele locomotieven de stalen binnenvuurkist vervangen door een koperen binnenvuurkist. De locomotieven hadden elektrische verlichting, ook bij het drijfwerk om het nachtelijk onderhoud te vergemakkelijken. Ze kregen hierdoor van het personeel de bijnaam De kerstboom.

Hoewel het dus eigenlijk goederentreinlocomotieven waren werden zij in eerste instantie ingezet als personentreinlocomotief om het grote tekort daaraan direct te kunnen opvullen. Later kwamen ze terecht in het kolenvervoer van Limburg naar het westen waar zij zeer goed voldeden. Als de achtergebleven Duitse locomotieven van de serie NS 4900 (voormalig BR50) niet worden meegeteld - zij hebben niet of nauwelijks gereden en gingen weer snel terug naar Duitsland - waren het qua trekkracht de sterkste stoomlocomotieven die de NS ooit heeft gehad.

In de lijn Haanrade - Heerlen bij het dorp Eygelshoven kwam een helling voor met een steiging van 18 promille. Zelfs een 4700 kon een uit 40 beladen kolenbakken bestaande kolentrein niet alleen trekken, dus liet men een andere 4700 deze trein opdrukken. Dit werk hebben ze tot het laatste stoomjaar 1957 volgehouden. Toen de diesellocomotieven van de serie NS 2200 dit werk overnamen bleven de 4700-en nog lang in deze opdrukdiensten actief. Of men reed in gemengde tractie met de 2200 altijd voorop en de 4700 als opdruklocomotief.